بحران اعتبار در تئوری فیلم معاصر و راه های پیش رو (۱۹۷۰-۲۰۱۲)
نویسندگان
چکیده
پیش از دهۀ هفتاد، جهان تئوری فیلم در اختیار تئوری های فیلم تجویزی، جهان شمول گرا، و دگماتیستی بود. این تئوری ها خود مبتنی بر کلان روایت های مارکسیستی و لیبرال بودند. از سال 1970 م به این سو، تئوری فیلم وارد دوران بحران فزایندۀ اعتبار شد؛ یعنی از یک سو، تئوری های گذشتۀ فیلم اعتبار خود را از دست دادند و از سوی دیگر، فرایندی از تولید و بازتولید تئوری های خرد فیلم، با دامنۀ اثر کم و طول عمر کوتاه مدت، آغاز شد. این روند پرُشتاب ادامه یافت تا جایی که در حال حاضر نمی توان به یک چارچوب نظری قابل اعتماد و روایتی کلان در تئوری فیلم اتکا کرد. با توجه به این شرایط سؤال این است که در این فضای متکثر آیا می توان به اجماعی در تئوری فیلم رسید و یک فراروایت تازه تولید کرد یا خیر؟ و اساسا بدون وجود یک چارچوب نظری فراگیر چه می توان در باب سینما نوشت؟ این نوشته، با استفاده از نظریۀ بازی های زبانی، به توصیف وضع گذشته و اکنون، نقاط تحولی تاریخ تئوری فیلم، و امکانات و چشم اندازهای پیش رو می پردازد. هدف اصلی انتخاب یک راهکار تازه و یافتن هدف جدیدی برای تئوری فیلم در زمان حاضر است.
منابع مشابه
بحران اعتبار در تئوری فیلم معاصر و راه های پیش رو (1970-2012)
پیش از دهۀ هفتاد، جهان تئوری فیلم در اختیار تئوری های فیلم تجویزی، جهان شمول گرا، و دگماتیستی بود. این تئوری ها خود مبتنی بر کلان روایت های مارکسیستی و لیبرال بودند. از سال 1970 م به این سو، تئوری فیلم وارد دوران بحران فزایندۀ اعتبار شد؛ یعنی از یک سو، تئوری های گذشتۀ فیلم اعتبار خود را از دست دادند و از سوی دیگر، فرایندی از تولید و بازتولید تئوری های خرد فیلم، با دامنۀ اثر کم و طول عمر کوتاه م...
متن کاملاعتبار علم قاضی وچالشهای پیش رو
علم شخصی قاضی در فقه اسلامی ب ه عنوان یکی از طرق اثبات دعوا باتفاق نظر فقهاء ، ب ه ویژه امامیه ، ازصدر اسلام مورد تأکید بوده است، و به روایاتی چند استناد شده که نه تنها هیچکدام از آنها دلالت کافی بهمدلول نداشته است ، بلکه بعضی از روایات مذکور می تواند مستند عدم اعتبار چنین علمی واقع شود . از اینرو برخی فقهاء عظام، علم مورد بحث را به ضرورت آگاهی از معیارهای قضائی حق و عدل، و موضوعروایات را نیز ب...
متن کاملاعتبار علم قاضی وچالشهای پیش رو
علم شخصی قاضی در فقه اسلامی ب ه عنوان یکی از طرق اثبات دعوا باتفاق نظر فقهاء ، ب ه ویژه امامیه ، ازصدر اسلام مورد تأکید بوده است، و به روایاتی چند استناد شده که نه تنها هیچکدام از آنها دلالت کافی بهمدلول نداشته است ، بلکه بعضی از روایات مذکور می تواند مستند عدم اعتبار چنین علمی واقع شود . از اینرو برخی فقهاء عظام، علم مورد بحث را به ضرورت آگاهی از معیارهای قضائی حق و عدل، و موضوعروایات را نیز ب...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
کیمیای هنرجلد ۱، شماره ۴، صفحات ۸۷-۱۰۵
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023